Κυριακή του Πάσχα και η καραντίνα με την αυστηρότερη μορφή της τέθηκε σε εφαρμογή. Τα πρόστιμα πιο τσουχτερά και οι έλεγχοι ακόμη περισσότεροι.

Οι περισσότεροι θέλω να πιστεύω ότι τήρησαν τα μέτρα, είτε λόγω ευσυνειδησίας, είτε λόγω των προστίμων που είναι «κομμένη ταρίφα», 300 ευρώ.

Πραγματικά η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου απέφυγε τις οικογενειακές μαζώξεις, αν και στους μεγάλους…μαρτυριάρηδες, το facebook, το instagram, το Tik-Tok, είδαμε και παρέες να σχηματίζονται και τον οβελία να μην τη γλυτώνει τελικά!

Είδαμε οικογένειες να ψήνουν κρέας σε μικρές ψηστιέρες να τρώνε στα μπαλκόνια τους και να εύχονται η μία στην άλλη από απόσταση, αλλά είδαμε και μαζώξεις που ήταν τουλάχιστον στο όριο για πρόστιμο…

Η καλοκαιρία επίσης, ήταν το έναυσμα για να πλημμυρίσουν οι γειτονιές με παιδιά – λες και ήταν ένα τυπικό καλοκαιρινό απόγευμα – τα οποία επιδόθηκαν στα αγαπημένα τους (κλασσικά) παιχνίδια: κυνηγητό, ποδόσφαιρο, κρυφτό κ.α.

Και οι γονείς, είτε σχημάτιζαν «πηγαδάκια» και συζητούσαν, είτε κοιτούσαν από τα μπαλκόνια τους τα παιδιά τους να συναναστρέφονται με άλλα, λες και δεν τρέχει τίποτα.

Ενώ το προηγούμενο διάστημα, υπήρχε ένας μεγαλύτερος φόβος, φαίνεται πως οι Κρητικοί ξεθάρρεψαν, βλέποντας πως στο νησί μας δεν υπάρχουν και κρούσματα πλέον καταγεγραμμένα. Δεν είναι τυχαίο που σε κεντρικές οδικές αρτηρίες, όπως στον κόμβο του Αί-Γιάννη Χωστού, η κίνηση των αυτοκινήτων θύμιζε σχεδόν μέρες προ καραντίνας, τις πρωινές ώρες για παράδειγμα. Ήταν ένα βήμα πριν το συνηθισμένο πρωινό… μποτιλιάρισμα.

Παράλληλα είδαμε και πολύ κόσμο να συνωστίζεται σε διάφορα σημεία του Ηρακλείου, όπως στον Καράβολα και τον Κούλε, σε τέτοιο βαθμό που οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο της «λεωφόρου By pass» στο λιμενοβραχίονα.

Με όλα τα παραπάνω και με δεδομένη την ευκολία που μπορεί να μεταδοθεί ο κορωνοϊός, οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως μάλλον κατά τύχη τη γλυτώσαμε ξώφαλτσα όπως λέμε την υγειονομική κατάρρευση, συγκρίνοντας τα όσα γίνονται και καταγράφονται σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία και φυσικά οι ΗΠΑ.

Τις επόμενες μέρες, θα έχουμε κατά τα φαινόμενα, σταδιακή άρση των μέτρων. Τι θα γίνει τότε αναρωτιέμαι, μιας και φαντάζομαι ορισμένους, λίγους, να ξεσαλώνουν. Και αυτοί είναι όμως αρκετοί για να έχουμε αναζωπύρωση της κατάστασης.

Αυτό που πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας είναι πως δε θα ξεμπερδέψουμε έτσι εύκολα με τον κορωνοϊό. Κάποιοι απαισιόδοξοι μιλούν για οριστική αντιμετώπιση και υποβάθμιση του το 2023!

Σίγουρα η επόμενη μέρα θα είναι διαφορετική σε κάθε επίπεδο. Από την καθημερινότητα μας, ως τον Τουρισμό και το Επιχειρείν. Είμαστε εξάλλου μπροστά σε μια δεδομένη ύφεση την τρέχουσα χρονιά, για την οποία ελπίζουμε να μην είναι στα επίπεδα της οικονομικής κρίσης που ζήσαμε.

Ανεβήκαμε λοιπόν το Γολγοθά μας, γιορτάσαμε το Πάσχα, αλλά η πραγματική Ανάσταση αργεί ακόμη γιατί τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας…

ΥΓ1 Δε θα μπορούσα να μην σχολιάσω τη φωτογραφία της χρονιάς κατά την άποψη μου, από την φωτορεπόρτερ Άλισον ΜακΚλάραν.

Μια φωτογραφία στην οποία οπαδοί του Τραμπ στο Ντένβερ ζητούν την άρση των περιοριστικών μέτρων, την ώρα που γιατροί και νοσηλευτές απαντούν με αντισυγκέντρωση.
Αυτή η φωτογραφία με καθησύχασε λίγο γιατί είπα μέσα μου πως τελικά υπάρχουν και χειρότερα…

ΥΓ2 Οι παραπάνω συμπεριφορές που κατέγραψα, σε συνδυασμό με τις κλασικές ασεβείς συμπεριφορές συμπολιτών μας, που επιδόθηκαν σε συνεχείς άσκοπους πυροβολισμούς, εντός του αστικού ιστού του Ηρακλείου (!), που είχαν στη διαπασών τη μουσική αδιαφορώντας για το γείτονα τους κ.α., έρχονται σε αντιπαραβολή με την προσπάθεια των πολλών και τα μηνύματα που περάσαμε ως κοινωνία, στις χώρες του εξωτερικού, οι οποίες μας αναφέρουν ως παράδειγμα ομοψυχίας, ευθύνης και υπακοής.
Δυστυχώς μέσα στους Έλληνες, υπάρχουν και οι Ελληνάρες

 

Ανδρέας Κριτσωτάκης