Στηθήκαμε, λοιπόν, στην τηλεόραση το βράδυ της Δευτέρας να δούμε το πρώτο “Ενώπιος Ενωπίω” του εξαίρετου και έμπειρου δημοσιογράφου, Νίκου Χατζηνικολάου.

Η συνέντευξη με τον πρωθυπουργό άρχισε και περιμέναμε να μπει στο “ζουμί”. Και περιμέναμε. Και συνεχίσαμε να περιμένουμε. Ακούσαμε τα πάντα εκτός από τα βασικά.

Σε μια -κατά βάση- αυτοβιογραφική συνέντευξη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε λιγότερο για τα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας και περισσότερο για τα παιδικά του χρόνια, τη φοιτητική ζωή του, τους γονείς του, τη γνωριμία με τη σύζυγό του Μαρέβα, ακόμα και για το προτιμά να φοράει γραβάτα ή όχι.

Και περιμέναμε. Να ακούσουμε κάτι για την ανεργία, για την παράταση στο κοινωφελές, για τα επόμενα προγράμματα που θα έρθουν, για τα επιδόματα, για το κοινωνικό μέρισμα, για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Τίποτε από όλα αυτά δεν ακούσαμε. Το μόνο που είδαμε ήταν μία αυτοβιογραφική συνέντευξη όπου μάθαμε, μεταξύ άλλων, την ομάδα που υποστηρίζει ο πρωθυπουργός και πώς προπονείται για να διατηρείται σε φόρμα. Ακούσαμε και λίγο για ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρις εκεί.

Οκ, υπάρχουν και αυτά στο πρόγραμμα. Αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή και με πολλές εκκρεμότητες να δημιουργούν άγχος και ανασφάλεια, το τελευταίο πράγμα που ήθελε να μάθει ο πολίτης είναι για τη φοιτητική ζωή του κ.Μητσοτάκη και το αν του αρέσει να φοράει γραβάτα.

Υπάρχουν άλλες εκπομπές γι’ αυτά. Από τον πολύπειρο Νίκο Χατζηνικολάου θα θέλαμε το αυτονόητο. Μία κανονική συνέντευξη με τον πρωθυπουργό να μιλάει για τα προβλήματα.