Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών: Προτάσεις προς τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

Σε προτάσεις προς τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, προχώρησαν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, οι οποίες εξέδωσαν μια πολύ καυστική ανακοίνωση.

Η αναλυτική ανακοίνωση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών είναι η εξής:

Πρόταση προς τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ

Σε όλα τα επίπεδα το σκηνικό γνωρίζει μια πρωτοφανή αντιδραστικοποίηση. Το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, πάνω στη δίνη της ολόπλευρης κρίσης του, πατάει πάνω στην καταστροφή για να συνεχίσει να επιβιώνει. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι όλες εναντίον όλων. Στον καυγά των ελεφάντων θυσιάζονται και ισοπεδώνονται χώρες, άνθρωποι, δικαιώματα, υποδομές.

Τα μπλοκ εξουσίας διαγκωνίζονται για το ποιο είναι πιο αντιδραστικό: Κλίντον και Τραμπ, Φιγιόν και Λεπέν,Σουλτς και Μέρκελ. Στο έδαφος αυτό εμφανίζονται ξανά τα ζόμπι της ιστορίας, το πιο μαύρο εργαλείο του συστήματος, ο φασισμός, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός.

Στη χώρα μας νέα επί νέων μέτρων. Νέα επί νέων μνημονίων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει να πλέκει το πουλόβερ της αντιλαϊκής επίθεσης και της πλήρους παραρτηματοποίησης της χώρας από ΗΠΑ και ΕΕ, έργο που έκαναν για χρόνια οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και περιμένουν να συνεχίσουν: Συντριβή των δικαιωμάτων στη δουλειά, στη σύνταξη, στην περίθαλψη, στο μισθό, στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Η πρόσφατη ωμή δικαστική παρέμβαση στο ΕΚΑ δείχνει ότι σε σχέση με το συνδικαλιστικό κίνημα τα πράγματα βαδίζουν στην κατεύθυνση του ολοκληρωτικού ελέγχου – υποταγής του.

Στην εκπαίδευση, η κυβέρνηση –ενώ ετοιμάζει μια πιο καθολική επίθεση σε μαθητές μέσω του «νέου λυκείου» και σε εκπαιδευτικούς μέσω της αξιολόγησης– έχει επιδοθεί σε καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων «χαμηλής έντασης» με σαλαμωτό τρόπο: Τις αλλαγές του ωραρίου στο δημοτικό και τη βροχή διατάξεων για αναθέσεις κλπ τις ακολούθησαν οι πρόσφατες εγκύκλιοι για τη «μαθητεία», για το χαρακτηρισμό φοίτησης, για τη «θεματική βδομάδα» και για τις «δημιουργικές εργασίες». Το νήμα που συνδέει όλα αυτά είναι:

• Το άνοιγμα από την κυβέρνηση του δρόμου (εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις ΕΕ-ΟΟΣΑ) στις λεγόμενες «καλές πρακτικές» που συνδέονται άμεσα με την «αυτοαξιολόγηση» της σχολικής μονάδας,
• η κλιμάκωση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών,
• η «αξιολογική περικύκλωση» του κλάδου,
• η εμπέδωση και αποδοχή της αδιοριστίας αλλά και του «υποκατώτατου μισθού» (μέσω της μαθητείας) και
• η μετάθεση των ευθυνών σε εκπαιδευτικούς και μαθητές και η όξυνση της ταξικότητας της εκπαίδευσης.

Ειδικά σε κάποια ζητήματα (π.χ. στη μαθητεία) η κυβέρνηση βάζει τους εκπαιδευτικούς να βρωμίζουν τα χέρια τους, καθώς τους τοποθετεί επόπτες. Ο εναλλακτισμός και η επίκληση προοδευτικότητας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για τα παραπάνω μέτρα δεν είναι παρά η προβιά που φοράει ο λύκος. Δεν υπάρχει ψήγμα προοδευτικότητας στα μέτρα αυτά ούτε και η παραμικρή δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν από το κίνημα.

Με την έννοια αυτή, οι γκρίνιες για τα μέτρα που «αιφνιδίασαν, ήρθαν στη μέση της χρονιάς, δε συνοδεύτηκαν από επιμόρφωση και ήταν πρόχειρα» όχι μόνο λειτουργούν αποπροσανατολιστικά αλλά παίζουν το παιχνίδι της κυβέρνησης. Το ίδιο κάνουν και οι «διεκδικήσεις» για μια «άλλη θεματική εβδομάδα» που απλώς θα την κάνουν άλλοι φορείς, οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να διεκδικούν… υπεύθυνα το ρόλο συμβουλάτορα του υπουργείου και του συστήματος.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η γκρίνια αλλά και οι αυταπάτες φτιασιδώματος αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής λειτουργούν παραλυτικά. Μόνη λύση είναι να μπει τέλος στην ηττοπάθεια και την αδράνεια. Δε φτάνει η απειθαρχία και η γραμμή «τα μέτρα να μείνουν στα χαρτιά» γιατί απλώς δε θα μείνουν. Πρέπει να ανατραπούν!

            Οι συνελεύσεις πρέπει να αποφασίσουν την οργάνωση αγώνων με στόχο την ανατροπή των αντιδραστικών κυβερνητικών μέτρων . Μόνο τότε θα έχει πραγματικό νόημα η συνδικαλιστική κάλυψη που παρέχει η ΟΛΜΕ σε συναδέλφους και σε συλλόγους διδασκόντων που δε θα υλοποιήσουν τις εγκυκλίους. Πρέπει άμεσα να γίνουν τα πρώτα βήματα ενάντια στη διάλυση και την αποσυγκρότηση του κινήματος. Και αυτά δεν μπορούν να γίνουν παρά με συνελεύσεις, διαδηλώσεις, απεργίες.

Παλεύουμε για:

• Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής στην κοινωνία και την εκπαίδευση – ανατροπή όλων των μέτρων εφαρμογής της αντιδραστικής εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ – ΕΕ.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς – όχι στο πέταγμα των αναπληρωτών στον καιάδα της ανεργίας.
• Ανατροπή του θεσμικού πλαισίου για τη μαθητεία – πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όλους – όχι στις έμμεσες θεσπίσεις υποκατώτατου μισθού.
• Ανατροπή του θεσμικού πλαισίου για τις «δημιουργικές εργασίες» και τη «θεματική εβδομάδα».
• Καμία συγχώνευση τμήματος και σχολείου – κανένα κλείσιμο τομέας και ειδικότητας – ανατροπή της εγκυκλίου για χαρακτηρισμό φοίτησης στη μέση της χρονιάς.
• Όχι στην προετοιμασία του εδάφους για αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση και στη διάσπαση του κλάδου.
• Δουλειά μόνιμη και σταθερή με πλήρη δικαιώματα για όλους.

 Αμεσα, μέσα στο Φλεβάρη αποφασίζουμε 24ωρη απεργία, ως αρχή για τη συγκρότηση του κινήματος των εκπαιδευτικών σε αντίσταση με την αντιλαϊκή επίθεση και με νέο γύρο Γενικών Συνελεύσεων αποφασίζουμε τα επόμενα αγωνιστικά βήματα.

 

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών