Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν με το πρόγραμμα voucher (600€) των επιστημόνων. Το επιδοτούμενο πρόγραμμα είχε δημοσιευτεί 2 Απριλίου 2020 και ως γνωστόν καταργήθηκε στις 22 Απριλίου 2020 με ένα ξερό δελτίο τύπου του Υπουργού Εργασίας κ. Βρούτση.

Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι το υλικό των πλατφορμών τηλεκατάρτισης δεν ήταν ποιοτικό στα πιο πολλά αντικείμενα κατάρτισης.

Την ευθύνη βέβαια ο υπουργός την πέταξε στα Κέντρα Δια Βίου μάθησης (ή ΚΕΚ) τα οποία δεν έκαναν καλά την δουλειά τους. Και εδώ είναι το παράδοξο της υπόθεσης. Με βάση την πρόσκληση του προγράμματος τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης δεν είχαν την ευθύνη να παράξουν εκπαιδευτικό υλικό, αφού βάσει της πρόσκλησης του προγράμματος υποχρεώθηκαν να κάνουν σύμβαση με πλατφόρμες τηλεκατάρτισης, οι οποίες έκαναν αίτηση, ελέγχθησαν και εγκρίθηκαν από τους αρμοδίους!

Τα χρονοδιαγράμματα βέβαια του προγράμματος ήταν πολύ ασφυκτικά αφού η πρόσκληση (79 σελίδων) δημοσιεύτηκε στις 2 Απριλίου 2020 και οι πλατφόρμες τηλεκατάρτισης έπρεπε να κάνουν αίτηση από Παρασκευή 3 Απριλίου έως Κυριακή 5 Απριλίου. Δηλαδή μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο.

Περίμενε δηλαδή το Υπουργείο να φτιαχτεί ποιοτικό υλικό από τις πλατφόρμες μέσα σε 1 Σαββατοκύριακο;

Μήπως λοιπόν την ίδια την ευθύνη την έχει το ίδιο το υπουργείο που λόγω των ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων έδειξε ότι το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να δώσει τα χρήματα στους ωφελούμενους και όχι να εξασφαλίσει ποιοτικό υλικό;

Και ερχόμαστε στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης, τα οποία να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση με τις πλατφόρμες (ανεξάρτητα του ότι κάποιοι ιδιοκτήτες πλατφορμών διαθέτουν και Κέντρο Δια Βίου Μάθησης).

Ποια ήταν η αποστολή των Κέντρων Δια Βίου Μάθησης στην Δράση;

Σύμφωνα με την πρόσκληση, τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (ΚΔΒΜ) είχαν στην αρμοδιότητα τους, να οργανώσουν το πρόγραμμα, να συμβληθούν με μια από τις 7 πλατφόρμες, να προβάλλουν την δράση, να ενημερώσουν τους ωφελούμενους, να τρέξουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες των αιτήσεων, να ορίσουν επόπτη τηλεκατάρτισης που θα απαντάει σε ερωτήσεις και τόσα άλλα που χρειάζεται για να τρέξει ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα. Δεν είχαν καμία ευθύνη για το εκπαιδευτικό υλικό. (Δείτε την σελ. 24, 25 της πρόσκλησης όπου περιγράφει ποιος ήταν υπεύθυνος για το εκπαιδευτικό υλικό και ποιος ήταν ο ρόλος των ΚΔΒΜ).

Αναγκάστηκαν λοιπόν για να καταφέρουν να υλοποιήσουν τη δράση, να επιστρατεύσουν προσωπικό, να δουλέψουν σκληρά, υπερβάλλοντας εαυτούς πάρα πολλές ώρες ημερησίως, κάτι που μπορεί να διαπιστωθεί από το σύστημα των αιτήσεων το οποίο δείχνει ότι και μετά τα μεσάνυχτα συνέχιζε η υποβολή των αιτήσεων και η ενεργοποίηση των επιταγών.

Ακόμη και την Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο, Κυριακή του Πάσχα, συνέχιζαν να δουλεύουν ώστε ικανοποιήσουν το πλήθος των αιτήσεων και έτσι να μην μείνει κανένας ωφελούμενος έξω από το πρόγραμμα.

Και το αποτέλεσμα απ’ όλα αυτά είναι να ακυρωθεί το πρόγραμμα και τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης να είναι μετέωρα και υπό το βάρος των τόσων εξόδων που είχαν για να υλοποιήσουν τις διαδικασίες.

[blockquote style=”3″]Για πρώτη φορά στα χρονικά ακυρώνεται δημοσιευμένο πρόγραμμα και μένουν μετέωροι τόσοι άνθρωποι που δούλεψαν σε αυτό.[/blockquote]

Ας αναλάβει λοιπόν το κράτος τις ευθύνες του και να επανορθώσει απέναντι σε μία μερίδα επιχειρήσεων που πλήττεται και αυτή από την πανδημία, την οποία πάλι το κράτος θα τη χρειαστεί για να βγάλει τη δουλειά της επερχόμενης Κοινωφελούς Εργασίας και των άλλων επιδοτούμενων προγραμμάτων που κατά καιρούς τρέχει.