Η εφημερίδα Washington Post δημοσιεύει άρθρο της δημοσιογράφου Karla Adam, σύμφωνα με το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει λύση στην υπόθεση των γλυπτών του Παρθενώνα.

Με τα χρόνια, πολλοί προσπάθησαν να πείσουν το Βρετανικό Μουσείο να επιστρέψει τα Ελγίνεια μάρμαρα στην Ελλάδα. Αλλά ο Roger Michel έχει κάτι που οι άλλοι δεν είχαν: Ένα κεφάλι αλόγου σε φυσικό μέγεθος, φτιαγμένο από ελληνικό πεντελικό μάρμαρο, που μοιάζει εκπληκτικά με αυτό που εκτίθεται στο μουσείο, μικροσκοπικά τσιπς και σημάδια από σμίλη και όλα, σκαλισμένα από ένα ρομπότ .

Σε ένα εργαστήριο στην Καρράρα της Ιταλίας, ένας γλύπτης ρομπότ βάζει τις τελευταίες πινελιές σε ένα αντίγραφο του Αλόγου της Σελήνης, που έχει προγραμματιστεί να εκτεθεί στο Λονδίνο την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου. Το άλογο είναι ένα από τα πιο γνωστά γλυπτά 2.500 ετών — επίσης γνωστά ως Μάρμαρα του Παρθενώνα — που πήρε από την Ακρόπολη της Αθήνας στις αρχές του 1800 ο Thomas Bruce, ο έβδομος κόμης του Έλγιν, όταν ήταν πρεσβευτής στο κατοχική Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Michel πιστεύει ότι τα αντίγραφά του θα μπορούσαν να είναι η απάντηση σε μια από τις πιο διαβόητες πολιτιστικές διαμάχες της ιστορίας. Αν το Βρετανικό Μουσείο δεχθεί τα αντίγραφά του, λέει, μπορεί να στείλει τα πρωτότυπα στην Ελλάδα.

«Τα γλυπτά που δημιουργούμε μπορούν να σπάσουν αυτό το κούτσουρο 200 ετών», είπε ο Μισέλ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ψηφιακής Αρχαιολογίας, ενός οργανισμού διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς που εδρεύει στην Οξφόρδη.

Το μουσείο δεν ήταν δεκτικό. Αρνήθηκε το αίτημά του να σαρώσει τα μάρμαρα – αυτός και ένας συνάδελφός του κατέληξαν να το κάνουν μέσω iPhone και iPad αφού μπήκαν στη γκαλερί ως κανονικοί επισκέπτες. Ο Jonathan Williams, αναπληρωτής διευθυντής του μουσείου, έριξε περισσότερο κρύο νερό στην ιδέα σε μια συνέντευξη στους Sunday Times αυτόν τον μήνα. «Ο κόσμος έρχεται στο Βρετανικό Μουσείο για να δει το πραγματικό, έτσι δεν είναι;» αυτός είπε.

Στο άρθρο σημειώνεται ακολούθως ότι η διεθνής κοινή γνώμη τίθεται όλο και περισσότερο υπέρ της επιστροφής έργων τέχνης, τα οποία βρίσκονται σε μουσεία της Ευρώπης και της Β. Αμερικής, στις χώρες προέλευσής τους, ιδιαίτερα εκείνων που αποτέλεσαν προϊόν βίαιης αρπαγής ή αποκτήθηκαν μέσω μη νόμιμων διαδικασιών. Ως χαρακτηριστική περίπτωση αναφέρεται η πρόσφατη επιστροφή έργων τέχνης από μουσεία, του αρχαίου βασιλείου του Benin, που βρίσκεται στη σημερινή Νιγηρία.