Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και φανερώνουν την έκταση του προβλήματος, αλλά και το γεγονός ότι αυτά τα φαινόμενα δυστυχώς δεν δηλώνονται στις αρμόδιες Αρχές.
Από όλα τα στάδια της έρευνας προέκυψε επίσης διάχυτη η ανάγκη και η αγωνία να υπάρχει πρόσβαση των θυμάτων σε μηχανισμούς αποτελεσματικής προστασίας σε όλη την επικράτεια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης:
- 1 στους/στις 3 εργαζόμενους/ες έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας (31,4%).
- 3 στα 4 θύματα είναι γυναίκες εργαζόμενες (75,3%).
- Μόνο το 1,6% των θυμάτωνκατήγγειλαν το περιστατικό στις αρμόδιες Αρχές.
- Τα θύματα δεν ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές είτε γιατίδεν τις εμπιστεύονται (27,2%) είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν θα γίνει κάτι ουσιαστικό (51,1%).
- Μόνο το 3,1% διαθέτει συλλογική σύμβαση εργασίας με διατάξεις που καλύπτουν τη σεξουαλική παρενόχληση.
- Το 78,9% δήλωσαν ότι τα συνδικάτα πρέπει να επιμείνουν στην ένταξη κατάλληλων ρυθμίσεων στους Κανονισμούς Εργασίας για τη σεξουαλική παρενόχληση και βία
- Έχει σταματήσει η λειτουργία των δομών θεσμικού κοινωνικού διαλόγου με τη συμμετοχή των συνδικάτων τόσο για την ισότητα των φύλων, τις διακρίσεις, τη βία και την παρενόχληση στην εργασία όσο και για την κατάσταση στο πεδίο και τους ελέγχους από την επιθεώρηση εργασίας.
