«Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση με τη δημιουργία του νέου Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) έχει μακρόπνοο ορίζοντα, προνοητικό χαρακτήρα και στο επίκεντρό της βρίσκονται οι ανάγκες της νέας γενιάς, δηλαδή, της γενιάς που έχει μεγαλώσει σε μια δεκαετία κρίσης, στις πλάτες της οποίας έχουν φορτωθεί δυσανάλογα μεγάλα βάρη».

Αυτό υπογράμμισε ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πάνος Τσακλόγλου, κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του σε διαδικτυακή εκδήλωση, που διοργάνωσε χθες το «COMPETE GREECE», με θέμα το δημογραφικό, την ασφαλιστική μεταρρύθμιση και τις επενδύσεις.

Το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης αφορά καταρχάς τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 που σήμερα έχουν υποχρέωση επικουρικής ασφάλισης και προαιρετικά τους εργαζόμενους έως 35 ετών.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Τσακλόγλου τόνισε ότι η μεταρρύθμιση έρχεται να αντιμετωπίσει τέσσερα μείζονος σημασίας ζητήματα: «(i) την υπερβολική έκθεση του ασφαλιστικού μας συστήματος στο σύνολό του στο λεγόμενο “δημογραφικό κίνδυνο”, δηλαδή στο ότι, λόγω της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, ολοένα και μικρότερος αριθμός εργαζομένων καλείται να πληρώσει για τις συντάξεις ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού συνταξιούχων, (ii) την εξασφάλιση υψηλότερων επικουρικών συντάξεων για τη νέα γενιά σε σύγκριση με το σημερινό σύστημα, καθώς η εμπειρία χωρών με ώριμα κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά συστήματα δείχνει ότι αυτά έχουν υψηλότερες αποδόσεις από διανεμητικά συστήματα, όπως το υφιστάμενο, (iii) τη συνδρομή του ασφαλιστικού μας συστήματος στην αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας, καθώς σημαντικό μέρος των εισφορών θα επενδύονται στην ελληνική οικονομία και (iv) την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των νέων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, καθώς με τη δημιουργία ατομικών λογαριασμών και κουλτούρας διαφάνειας μειώνονται τα κίνητρα από πλευράς εργαζομένου για μαύρη-αδήλωτη εργασία».

Αναφερόμενος στις επιπτώσεις της δημογραφικής γήρανσης στο ασφαλιστικό σύστημα, ο κ. Τσακλόγλου σημείωσε τα εξής: «Βασική αρχή των ασφαλίσεων είναι ότι δεν πρέπει να βάζουμε όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι – δηλαδή πρέπει να επιδιώκουμε διαφοροποίηση του ασφαλιστικού κινδύνου. Το υφιστάμενο σύστημα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου διανεμητικό, δηλαδή οι συντάξεις των συνταξιούχων πληρώνονται από τις εισφορές των ασφαλισμένων. Τα διανεμητικά συστήματα είναι εκτεθειμένα στο δημογραφικό κίνδυνο, δηλαδή δουλεύουν καλά, όταν υπάρχουν πολλοί ασφαλισμένοι και λίγοι συνταξιούχοι, αλλά γίνονται προβληματικά, όταν οι συνταξιούχοι είναι πολλοί και οι ασφαλισμένοι λίγοι, όπως συμβαίνει στη χώρα μας, αλλά και σχεδόν σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες.

Στο νέο σύστημα, η σύνταξη κάθε συνταξιούχου θα αποτελείται από τρία μέρη: την εθνική σύνταξη που πληρώνεται από τον προϋπολογισμό και υπόκειται στο “δημοσιονομικό κίνδυνο”, την ανταποδοτική σύνταξη που πληρώνεται από τις εισφορές των εργαζομένων και υπόκειται στο “δημογραφικό κίνδυνο” και την επικουρική σύνταξη που πληρώνεται από τις εισφορές του ίδιου του συνταξιούχου και τις αποδόσεις των επενδύσεών του και υπόκειται στον “κίνδυνο αγορών”».

«Κατά συνέπεια», τόνισε ο κ. Τσακλόγλου, «η έκθεση στο δημογραφικό κίνδυνο περιορίζεται, επιτυγχάνεται διαφοροποίηση του ασφαλιστικού κινδύνου και ο συνολικός κίνδυνος περιορίζεται».