Ο εποπτικός μηχανισμός των θεσμών βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες στην Αθήνα με άλλο πνεύμα, αυτό της συνεργασίας και της κατανόησης. Τούτο δίνει τη δυνατότητα στη Κυβέρνηση να αρχίσει να προσθέτει σταθμά στη ζυγαριά της κοινωνικής εξισορρόπησης.

Οι προθέσεις της Κυβέρνησης να αποκαταστήσει σταδιακά όλες τις αδικίες που διαπράχθηκαν από το 2010 και μετά είναι αδιαμφησβήτητες.

Οι δυσκολίες βέβαια είναι πολλές, οι προσθαφαιρέσεις στη λογική του Χότζα πρέπει να αποφευχθούν, για να μην έχουμε τίποτα δυσάρεστες υποτροπές.

Βήμα-βήμα στο βαθμό που οι αντοχές της οικονομίας το επιτρέπουν, έρχεται η διόρθωση στο κατώτατο μισθό, η κατάργηση του άδικου υποκατώτατου μισθού στους νέους έως 25 ετών, η έξοδος στις αγορές με ευνοϊκότερους όρους, οι ρυθμίσεις και η στήριξη χρεωμένων πολιτών σε ΕΦΚΑ και τράπεζες.

Καιρός ήταν το ξυπόλητο τάγμα των εργαζόμενων, φορώντας πλέον παπούτσια να συναντηθεί με τους άλλους εργαζόμενους, να ενσωματωθεί και όλοι μαζί, εργαζόμενοι και κυβέρνηση, να στοχεύσουν στην ανάπτυξη και την αναγέννηση της χώρας.

Κλείνοντας να σταθώ λίγο στη περασμένη Κυριακή 27 Γενάρη, που έχει οριστεί ως η ημέρα μνήμης για θύματα του Ολοκαυτώματος στα ναζιστικά κολαστήρια και να προσθέσω ταπεινά και εγώ τη φωνή μου στον όρκο-υπόσχεση των δημοκρατικών πολιτών όλου του κόσμου. Ποτέ να μην επιτρέψουμε να ξαναζήσει η ανθρωπότητα έναν τέτοιο όλεθρο.