Ο Αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου κ. Γιάννης Καταλαγαριανάκης, βρέθηκε στο studio του Voucher Ergasia και είχε την ευκαιρία να δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Αντώνη Σαριδάκη.
Ο κ. Καταλαγαριανάκης αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν στο ζήτημα της Αξιολόγησης, αλλά και στα υπόλοιπα προβλήματα που απασχολούν τη Δημόσια Εκπαίδευση.
Ο Αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηρακλείου ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ο όρος αξιολόγηση αποτελεί ένα ψέμα. Όπως το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων αποκαλείται «εξυγίανση», το ζήτημα της περικοπής των μισθών «εξοικονόμηση πόρων», έτσι και η αξιολόγηση δεν έχει να κάνει με την επιβράβευση του αξιότερου, αλλά με μια ένταση της επίθεσης απέναντι σε κατακτήσεις και δικαιώματα στο χώρο της εκπαίδευσης.
Για αυτό η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντιδρούν.
Στο στόχαστρο τίθενται μια σειρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αλλαγή των δεδομένων που υπήρχαν μέχρι τώρα, όπως της άρσης της μονιμότητας, της σύνδεσης του μισθού με την αξιολόγηση, του ελέγχου και της πειθάρχησης των εκπαιδευτικών, της κατηγοριοποίησης, και της χρησιμοποίησης των εκπαιδευτικών για να γίνει το σχολείο πιο ταξικό και πιο τοξικό. Αυτή είναι μια παράμετρος που δεν έχει γίνει αντιληπτή από την κοινωνία.
Μέσα από την αξιολόγηση επιχειρείται η αναίρεση κατακτήσεων των μαθητών και των λαϊκών οικογενειών.
Με ποιες αξίες θα «μετρηθεί» ένας εκπαιδευτικός; Με τις αξίες της συλλογικότητας ή της ατομικής στάσης; Με το να δώσει στα παιδιά μια μόρφωση που θα έχει να κάνει με την αξιοπρέπεια και την διεκδίκηση ή με την ατομική στάση και με το να μην λογαριάζουμε τίποτα προκειμένου να προχωρήσουμε στη ζωή μας;
Η κυβέρνηση και οι κυβερνήσεις των προηγούμενων ετών έχουν ξεκαθαρίσει την άποψη τους σε σχέση με το πώς θέλουν τον εκπαιδευτικό.
Καταργούνται συνέχεια δικαιώματα και κατακτήσεις σε μια σειρά τομείς.
Έκαναν αξιολόγηση σε παραγωγικές μονάδες και τις έκλεισαν. Σε νοσοκομεία και τα συρρίκνωσαν. Στις μεταφορές και τις ξεπουλάνε. Στο Δημόσιο τομέα και συρρικνώνουν προσωπικό.
Χιλιάδες Έλληνες έχουν οδηγηθεί να ψάχνουν να βρουν εργασία σε χώρες του εξωτερικού.
Εκείνο το οποίο λείπει από την εκπαίδευση είναι να μπορέσουμε να διατηρήσουμε ένα καλό επίπεδο σπουδών με δικαιώματα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Εκεί πρέπει να δοθεί βάρος. Όχι να σπαταλούνται χιλιάδες ευρώ προκειμένου να ελέγξουν τους εκπαιδευτικούς και να επιβραβεύσουν τους «ημέτερους».
-Για τη σχέση αξιολόγησης και αξιοκρατίας:
«Σε αυτό το περιβάλλον που ζούμε, οι ίδιοι οι υπεύθυνοι του συστήματος υποβαθμίζουν και «κουρελιάζουν» αυτές της έννοιες. Κάθε μέρα μάς δίνουν παραδείγματα για το ότι αυτό που επιθυμούν είναι κάθε άλλο παρά αξιοκρατία. Η πολιτική που μπορούν να ακολουθήσουν είναι μια πολιτική που βολεύει τους ημέτερους για να σταματήσουν την αξιοκρατία που υπάρχει σε οποιοδήποτε τομέα.
Το πτυχίο μας είναι ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για να δουλέψουμε, να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
Κάθε μέρα αξιολογούμαστε από τους μαθητές και τους γονείς στο σχολείο μας.
Αν ένας εκπαιδευτικός δεν κάνει καλά τη δουλειά του, δεν μπορεί να σταθεί στην τάξη.
Ότι καλό υπάρχει στη Δημόσια εκπαίδευση έχει να κάνει με το μεράκι αυτών των ανθρώπων που δουλεύουν στο Δημόσιο σχολείο»
-Για το θέμα του επιπέδου γνώσεων που λαμβάνει ένας μαθητής:
«Εάν ήθελε η κυβέρνηση να αναβαθμίσει την εκπαίδευση θα μπορούσε να προχωρήσει σε προσλήψεις εκπαιδευτικών. Να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα.
Να διορίσει έγκαιρα εκπαιδευτικούς, να κάνει εργαστήρια. Ακόμα και τώρα έρχονται αναπληρωτές καθηγητές στα σχολεία και οι ώρες που αντιστοιχούν στα μαθήματα αυτά έχουν χαθεί. Προσλαμβάνονται τώρα που βρισκόμαστε στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Όλα αυτά οδηγούν στην απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου με ξεκάθαρη ευθύνη όλων των κυβερνήσεων»